Acıyan yerlerini öpecek biri varsa hayatında; Önemli olmaz düştüğün yerler, Atıldığın kuyular, Aldığın yaralar, Yalan çıkan bildiğin tüm doğrular. İşittiğin tüm kötü sözlerin yeri bile, Çabuk iyileşir o zaman. Nasihat etmeden, Küçümsemeden dinleyen, Anlatırken bile geçecekmiş gibi gelen, Yuva sıcaklığında bakışlarıyla içini ısıtan, Seni olduğun gibi kabul eden, Değiştirmeye çalışmayan, İstediği kalıplara uymasan da seni sevmekten vazgeçmeyen biri varsa eğer, Korkma incinmekten. Bırak sıyrıklar olsun dizlerinde, Öper ve geçer… En güzel O mu oluyordu her defasında? Unuttum… Sahi, neydi aşk? Bakamamak mıydı gözlerine, Yoksa kaybolmak mıydı Sevgilinin gözlerinde? ‘O’ derken dahi hızlı çarpması mıydı kalbin? Yoksa görünce O’nu, titremek miydi bedenin? Ne kusursuz insan ara ne de insanda kusur. Birincisini zaten bulamazsın ikincisinde ise bulduğun her kusur öğrendiğin her ayıp sahibini değil seni çirkinleştirir. Her ikisi de seni mutsuz eder. - Hz. Mevlana